een voorbeeld uit de praktijk

‘Mag ik op de pc?’ vraagt een leerling (11) tijdens de les.

‘Wat denk je dat ik daarop zou moeten antwoorden?’ vraag ik.

‘Laat maar, want het zal wel niet mogen..’, zegt de leerling

‘Je gaat dus uit van het slechtste?’ vraag ik

‘Nee, want anders had u wel ja gezegd.’

‘Waarom zou ik nee moeten zeggen?’ vraag ik

‘Omdat de andere kinderen nog aan het werk zijn

‘Vind je dat een geldig motief om jou te weigeren om op de pc te gaan?’

‘Eh.. weet ik niet..’

Ik vraag hem om zelf die afweging te gaan maken en dan terug te komen om mij met argumentatie de vraag nog eens te stellen.

Kenmerkend in dit voorval is dat strijd en oordeel niet aanwezig zijn. Als de leerling met een goede argumentatie komt mag hij uiteraard op de pc.

Het is de bedoeling dat de leerkracht in zijn vraagstelling criteria invoegt waarlangs een kind een afgewogen keuze leert maken, rekening houdend met de positie van de betrokkene in de situatie.